یک معاینه کامل و تست های تشخیصی مناسب برای تشخیص دقیق ضروری است. تشخیص اشتباه آلرژی به پنی سیلین ممکن است منجر به استفاده از آنتی بیوتیک های کمتر مناسب یا گران تر شود.

پزشک یک معاینه فیزیکی انجام می دهد، در مورد علائم سؤال می پرسد و آزمایش های اضافی را تجویز می کند. ممکن است برای انجام این آزمایشات به متخصص آلرژی ارجاع داده شوید. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد.

تست های پوستی

با یک آزمایش پوستی، متخصص آلرژی یا پرستار مقدار کمی از پنی سیلین مشکوک را با یک سوزن کوچک به پوست تزریق می کند. واکنش مثبت به آزمایش باعث ایجاد برآمدگی قرمز، خارش دار و برجسته می‌شود.

نتیجه مثبت نشان دهنده احتمال بالای آلرژی به پنی سیلین است. نتیجه آزمایش منفی معمولاً به این معنی است که در معرض خطر بالای آلرژی به پنی سیلین نیستید. اما تفسیر یک نتیجه منفی دشوارتر است زیرا برخی از انواع واکنش های دارویی را نمی توان با آزمایش های پوستی تشخیص داد.

چالش درجه بندی شده

اگر تشخیص آلرژی به پنی سیلین نامشخص باشد، ممکن است یک چالش دارویی درجه بندی شده توصیه شود. با این روش، تا پنج دوز از پنی سیلین مشکوک را دریافت می کنید که با دوز کوچک شروع می‌شود و تا دوز مورد نظر افزایش می یابد. اگر بدون واکنش به دوز درمانی برسید، پزشک به این نتیجه خواهد رسید که به آن نوع پنی سیلین حساسیت ندارید. می توانید دارو را طبق دستور مصرف کنید.

اگر به یک نوع پنی سیلین حساسیت دارید، پزشک ممکن است یک چالش درجه بندی شده با نوعی پنی‌سیلین یا سفالوسپورین را توصیه کند که احتمال کمتری - به دلیل خواص شیمیایی شناخته شده - برای ایجاد واکنش آلرژیک وجود دارد. این به پزشک امکان می دهد آنتی بیوتیکی را شناسایی کند که می تواند به طور ایمن استفاده شود.

در طول چالش دارویی، پزشک نظارت دقیقی را ارائه می دهد و خدمات مراقبت حمایتی برای درمان یک واکنش نامطلوب در دسترس است.

رفتار

مداخلات برای آلرژی به پنی سیلین را می توان به دو استراتژی کلی تقسیم کرد:

درمان علائم آلرژی فعلی

حساسیت زدایی به پنی سیلین

درمان علائم فعلی

مداخلات زیر ممکن است برای درمان علائم واکنش آلرژیک به پنی سیلین استفاده شود:

قطع دارو. اگر پزشک تشخیص دهد که به پنی سیلین حساسیت دارید - یا احتمالاً آلرژی دارید - قطع دارو اولین قدم در درمان است.

آنتی هیستامین ها. پزشک ممکن است یک آنتی هیستامین تجویز کند یا یک آنتی هیستامین بدون نسخه مانند دیفن هیدرامین (بنادریل) را توصیه کند که می تواند مواد شیمیایی سیستم ایمنی فعال شده در طی یک واکنش آلرژیک را مسدود کند.

کورتیکواستروئیدها. کورتیکواستروئیدهای خوراکی یا تزریقی ممکن است برای درمان التهاب همراه با واکنش های جدی تر استفاده شوند.

درمان آنافیلاکسی. آنافیلاکسی نیاز به تزریق فوری اپی نفرین و همچنین مراقبت های بیمارستانی برای حفظ فشار خون و حمایت از تنفس دارد.

حساسیت زدایی دارویی

اگر هیچ گزینه درمانی مناسب دیگری برای آنتی بیوتیک در دسترس نباشد، پزشک ممکن است درمانی به نام حساسیت زدایی دارویی را توصیه کند که ممکن است شما را قادر به مصرف یک دوره پنی سیلین برای درمان عفونت کند. با این درمان، دوز بسیار کم و سپس دوزهای به تدریج بزرگتر را هر 15 تا 30 دقیقه در طول چند ساعت یا چند روز دریافت می کنید. اگر بتوانید بدون هیچ واکنشی به دوز مورد نظر برسید، می‌توانید درمان را ادامه دهید.

مهم است که دارو را طبق دستور مصرف کنید تا تحمل شما نسبت به آن در طول کل دوره درمان حفظ شود. اگر در آینده به پنی سیلین نیاز دارید، باید درمان حساسیت زدایی را تکرار کنید.

در طول مداخله به دقت تحت نظر هستید و مراقبت های حمایتی برای درمان واکنش ها در دسترس است. حساسیت زدایی همیشه موفقیت آمیز نیست و خطر واکنش های جدی وجود دارد.

آماده شدن برای قرار ملاقات

برای پاسخ به سوالات زیر آماده باشید. این جزئیات برای کمک به پزشک در تعیین علت علائم مهم خواهد بود.

چه علائمی را تجربه کردید؟

نام پنی سیلین یا آنتی بیوتیک دیگری که مصرف می کردید چیست؟

چرا دارو برای شما تجویز شد؟

آیا در گذشته زمانی که این دارو را مصرف نمی کردید این علائم را داشته اید؟

چه مدت پس از مصرف پنی سیلین علائم شروع شد؟

علائم چقدر طول کشید؟

آیا مصرف دارو را قطع کرده اید؟

چه داروهای دیگری، داروهای گیاهی، ویتامین ها یا سایر مکمل های غذایی مصرف می کنید؟

سایر داروها یا مکمل های خود را در چه زمانی از روز مصرف می کنید؟

آیا دوز دارو یا مکمل معمولی را افزایش داده اید؟

آیا مصرف داروها یا مکمل های معمولی خود را متوقف کرده اید؟

آیا برای درمان علائم خود چیزی مصرف کردید و چه تأثیری داشت؟

آیا در گذشته به هر دارویی واکنش نشان داده اید؟ اگر بله، چه دارویی بود؟

آیا تب یونجه، آلرژی غذایی یا سایر آلرژی ها را دارید؟

آیا سابقه ابتلا به پنی سیلین یا سایر آلرژی های دارویی در خانواده تان وجود دارد؟

ممکن است بخواهید از هر وضعیتی مانند راش یا تورم عکس بگیرید تا به پزشک خود نشان دهید. در صورتی که علائم تا زمان ویزیت کاهش یابد، ممکن است به پزشک کمک کند.